Tolerancja w życiu codziennym – wywiad z Anną Turliuk
Anna pracuje w Majorel i równocześnie już od 5 lat jest wolontariuszem programu Erasmus+. Ten program pomógł jej poznać nie tylko wspaniałych ludzi z całego świata, ale również kultury różnych narodowości. Jej praca w konkursie "Tolerancja w życiu codziennym" bardzo nam się podobała i zdecydowaliśmy się ją wyróżnić. Zachęcamy do przeczytania wywiadu, z którego dowiecie się więcej o programie Erasmus i o podejściu Ani do tolerancji i różnorodności.
W jaki sposób trafiłaś do programu Erasmus+?
Kiedy rozpoczęłam studia na UAM, zrozumiałam, że potrzebuję dodatkowej praktyki języka angielskiego. Uczelnia każdego roku informuje o kołach naukowych i o tym, gdzie dodatkowo studenci mogą się rozwijać. Dzięki tej informacji odkryłam dla siebie program Erasmus+. Dowiedziałam się, że mogę pomóc w całym przedsięwzięciu.
Skąd pomysł na zostanie wolontariuszem tego programu?
Bardzo podobała mi się prezentacja samego programu i zainteresowało mnie to, czym się zajmują. Skoro uwielbiam pomagać ludziom i jestem jak „big mama” dla wszystkich, to dlaczego nie miałam zostać stałym wolontariuszem ESN.
Z jakich krajów poznałaś ludzi dzięki temu programowi?
Opiekowałam się studentami z: Kirgistanu, Rosji, Hiszpanii, Włoch, Turcji i Grecji. Sama również byłam studentką programu Erasmus+ i studiowałam w Grecji. Tam poznałam studentów niemal z całej Europy oraz Kanady.
Czym jest dla Ciebie tolerancja?
Tolerancja to dla mnie akceptacja ludzi takimi jacy są. To kiedy nie starasz się narzucać innym swoich poglądów i myśli co jest dobre, a co jest złe. Kiedy potrafisz usłyszeć drugiego człowieka.
Jakie jest Twoje najlepsze wspomnienie związane z programem Erasmus+?
Oczywiście najlepszym wspomnieniem o Erasmusie jest mój własny wyjazd do Grecji. To wspaniałe, kiedy trafiasz do obcego państwa, ale absolutnie nie czujesz, że jesteś sam. Łatwość nawiązania znajomości powoduje to, że wszyscy studenci programu czują się równi. I ty po prostu idziesz i zaczynasz rozmawiać.
Co Cię najbardziej zaskoczyło w tym programie?
Byłam zaskoczona poziomem tolerancji i szacunku między wszystkimi studentami. Wszyscy nawzajem nieustannie się wspierali. Nie przypominam sobie ani jednego drobnego konfliktu. Czasami się zdarza, że we własnym państwie ludzie są obojętni względem ciebie i twoich problemów. Niektórzy nawet chcą rzucać ci kłody pod nogi. A na Erasmusie wszystko było dosłownie inaczej.
Na zdjęciu, które możecie zobaczyć niżej, jestem ze swoimi przyjaciółmi w szpitalu. Podczas naszej podróży statkiem, jeden z chłopaków bardzo zachorował. Czuwaliśmy nad nim przez całą noc. Nawet lekarze byli zaskoczeni tym, ile ludzi przyszło w odwiedziny do chorego. Tej nocy szpital przypominał jakieś targi międzynarodowe.
Czego nauczył Cię program Erasmus +?
Na pewno stałam się bardziej pewna siebie i bardziej komunikatywna. Program pozwolił mi również poznać ciekawych ludzi z innych państw, ich języki i ich kulturę. Czuję, że po tym wszystim jestem bardziej wykształcona. Zdobyta wiedza o różnych narodowościach nie pozostawia miejsca dla stereotypów. Dzięki temu nie mogę poddać się manipulacji populistów.
Dziękujemy za wywiad!
Przeczytaj artykuły o podobnej tematyce:
