Wiele lat temu koleżanka zaproponowała mi odwiedzenie domu, w którym mieszkały osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Pomoc miała polegać na spędzaniu czasu, na modlitwach, rozmowach i wspólnym jedzeniu. Szczerze mówiąc, po wszystkim miałem wyrzuty sumienia, bo miałem wrażenie, że moja pomoc polegała głównie na jedzeniu suszonych jabłek. W każdym razie bardzo podziwiałem osoby, które zajmowały się tym na co dzień.
Na poważniej zaangażowałem się w Akademię Przyszłości bodajże w 2016 roku. Koleżanka na Facebooku napisała, czy ktoś chciałby pomagać dzieciom w ramach wolontariatu i zgłosiłem się na ochotnika. Wcześniej pomagałem w organizacji koncertów w ramach WOŚP lub działałem w WWF, ale była to po prostu moja praca.
Zacząłem od jedzenia suszonych jabłek. Potem było lepiej. W ramach Akademii Przyszłości minimum raz w tygodniu spotykałem się z dzieckiem ze szkoły podstawowej. W tej fundacji jako wolontariusz działałem przez 3 lata – przez ten czas „zajmowałem się” 3 chłopcami. W zależności od potrzeb, pomagałem im rozwiązywać zadania domowe, uczyłem angielskiego, grałem z nimi w piłkę, jeździłem na rowerze, grałem w chowanego, pomagałem budować ich pewność siebie, rozwijać wyobraźnię itp. Przez 2 lata byłem również zastępcą lidera – bywało, że sprawdzałem, czy inni wolontariusze w danej szkole odpowiednio relacjonują postępy swoich podopiecznych lub pomagałem w organizacji większych wydarzeń, takich jak spotkanie z pracownikami ZOO, zwiedzanie Bramy Poznania, stadionu Lecha Poznań lub zawodów sportowych dla większej liczby dzieciaków.
Po tym jak przeprowadziłem się do innego miasta, znalazłem w Google fundację, która pomaga chorym, dzikim zwierzętom. Zadzwoniłem i spytałem, czy mógłbym zostać wolontariuszem. Raz w tygodniu karmiłem leczone tam sowy, lisy, kuny, zające, jeże, wiewiórki i inne zwierzęta. Niestety z rożnych powodów, obecnie nigdzie nie jestem zaangażowany w wolontariat.
Angażując się w wolontariat często można poznać ciekawych ludzi i nawiązać znajomości na wiele lat. To nowe doświadczenia i wartościowy wpis do CV. Jednak najważniejsze jest to, że tego typu działalność może przynieść niesamowicie dużo satysfakcji. Mama jednego z chłopców z Akademii napisała mi SMS po latach, że bardzo dobrze wpłynąłem na jej dziecko i że jej syn dobrze mnie wspomina. Patrząc na to czysto egoistycznie i możliwie unikając patosu, można poczuć się po takim czymś jak wartościowy człowiek. 😃 Dzięki wolontariatowi mogłem zobaczyć jak wygląda praca opiekuna słonia w ZOO, wpychać robaki do dzioba pisklaków lub karmić mlekiem niesamowicie małego zająca – bez tego raczej nie miałbym takiej okazji. Polecam wolontariat zwłaszcza wtedy, kiedy człowiekowi wydaje się, że jego praca nie ma żadnego sensu.
Jeżeli ktoś chce się zaangażować wolontariat, to najprościej wykorzystać Google – pomagać można zarówno dzieciom, jak i seniorom. Psom, kotom, ptakom itp. Fundacji jest mnóstwo. Można wspierać je finansowo lub swoimi działaniami. Warto poszukać swojej „dziedziny” i nie załamywać się po ewentualnych niepowodzeniach. A i można wykazać się własną inicjatywą. Zdarzało mi się pomagać w organizacji koncertu charytatywnego na rzecz chorego kolegi, prowadzić warsztaty podczas festynu w domu dziecka lub sprzedawać swoim znajomym obrazy chorej i starszej pani, którą odwiedzałem kiedyś jako listonosz. Mam kolegę, który regularnie organizuje piłkarskie turnieje charytatywne. Najważniejsze są chęci.
Dzięki za wywiad!
Przeczytaj nasze inne artykuły na temat działalności charytatywnej:
„Wszyscy jesteśmy bohaterami” – wywiad z Anią
„Wszyscy jesteśmy bohaterami” – Pomaganie to dla nas codzienność
Adoptowaliśmy zwierzę – Witaj Maju w Majorelu
Dzielimy się dobrem – paczki dla potrzebujących
Pomagamy Ukrainie
